-
1 źródło
сущ.• генезис• зарождение• исток• источник• ключ• колодец• корень• начало• основание• причина• происхождение• родник• фонтан• хорошо* * *źród|ło☼, мн. Р. \źródłoeł 1. источник ♂, родник ♂, ключ ♂;gorące \źródło горячий источник; \źródło mineralne минеральный источник; \źródło bije бьёт родник (ключ);
2. перен. источник;\źródłoła historyczne исторические источники; pewne \źródło верный (надёжный) источник; \źródło natchnienia источник вдохновения; ● \źródło ciepła (światła) источник тепла (света)
* * *с, мн Р źródeł1) исто́чник m, родни́к m, ключ mgorące źródło — горя́чий исто́чник
źródło mineralne — минера́льный исто́чник
źródło bije — бьёт родни́к ( ключ)
2) перен. исто́чникźródła historyczne — истори́ческие исто́чники
pewne źródło — ве́рный ( надёжный) исто́чник
źródło natchnienia — исто́чник вдохнове́ния
•- źródło światła
См. также в других словарях:
źródło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. źródłodle; lm D. źródłodeł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce wydostawania się z głębi ziemi wody; początek cieku wodnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Źródło rzeki. Źródła mineralne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
źródło — n III, Ms. źródłodle; lm D. źródłodeł 1. «naturalny wypływ wody podziemnej (słodkiej lub mineralnej) na powierzchnię ziemi, początek rzeki, strumienia» Kryniczne, czyste źródło. Źródła mineralne, siarczane, słone, solankowe. Źródła rzek. Źródło… … Słownik języka polskiego